حسین* آیه های اشک آلود سوره فتح و ظفر خداست
سوره ای نه مکی و نه مدنی؛
که تنهای تنها در کربلا نازل شد.
الف لام حسین*!
حروف مقطعه ای که تفسیرش با خون است.
و این خون، خط سرخ خداست
یک طرف با حسین*، یک طرف بر حسین*!
حسین* یک لحظه است؛
لحظه ای که انسان میمیرد تا انسانیت زنده شود.
لحظه ای که انگار اسرافیل صور گرفت و م کرد
و استخوانهای پوسیده انسانیت از لابلای خاکهای سرد جاهلیت بیرون آمد و روح گرفت.
حسین لحظه ایست که تمام نمیشود.
گویی مکان به تماشا ایستاده و دل نمیکند تا عبور کند
تا لحظه عبور نکند.
تا این تنیدگی و توقف زمان و مکان این گونه خوانده شود که:
کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا
*روحی و جسمی و ابی و امی و ارواح العالمین لاسمه الفداء.
درباره این سایت